Bystrzyca Górna, oficjalny serwis internetowy

Wielka Sobota 2012

Wielka Sobota to dzień, o którego wymowie, symbolice katolicy wiedzą najmniej spośród dni Świętego Triduum i wiąże się z nim najwięcej nieporozumień. Głównym powodem tego stanu jest fakt, że w XX w. właśnie tego dnia dotyczyły głębokie zmiany liturgiczne, zwłaszcza podczas reformy liturgicznej Piusa XII z 1955 r.

Wtedy do kalendarza liturgicznego została wprowadzona Wigilia Paschalna, która nie jest – wbrew opiniom, jakie można nieraz usłyszeć nawet w ogłoszeniach parafialnych – liturgią Wielkiej Soboty, ale Niedzieli Zmartwychwstania.
W Wielką Sobotę, podobnie jak w Wielki Piątek, Kościół nie sprawuje Mszy świętej. Nastrój tego dnia jest podniosły i pełen wyciszenia. Adorujemy Pana w Grobie i rozważamy to wszystko, co wydarzyło się w Wielki Piątek. Nadal odmawiamy przede wszystkim tajemnice bolesne Różańca, Litanię do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, w ciszy rozważamy Mękę Pańską, adorujemy Krzyż, powstrzymujemy się od spożywania pokarmów mięsnych.
Jednocześnie ten dzień przynosi ze sobą pewną dodatkową wymowę. W Wielką Sobotę wspominamy bowiem tajemnicę zstąpienia Chrystusa do otchłani, w które wiarę wyznajemy w Credo. Po swojej śmierci, kiedy Chrystus odkupił ludzkość i utorował jej drogę do nieba, Jezus zszedł po wszystkie sprawiedliwe dusze Starego Testamentu, które właśnie w Otchłani, w Szeolu, z utęsknieniem oczekiwały zbawienia. Teraz Chrystus wyprowadza te dusze z Otchłani i prowadzi je do nieba, które – dzięki mocy Męki Pańskiej – stoi dla nich otworem.
Dlatego też w Wielką Sobotę powinniśmy pamiętać o naszych zmarłych. Powinniśmy w tym dniu w sposób szczególny się za nich modlić. A najlepiej (jeśli jest taka możliwość) tak zorganizować czas i przedświąteczne porządki, by odwiedzić najbliższy cmentarz, na którym leżą nasi bliscy.
Paweł Pomianek www.dziennikparafialny.pl